willemijnsteggerda-apdk.reismee.nl

Laatste paar dagen

Nog maar 5 dagen op het project! De afgelopen paar weken zijn zo snel gegaan.


Afgelopen weekend ben ik samen met Lieke op safari geweest in het nationaal park Tsavo east. Dit park is een van de oudste en grootste nationaal parken van Kenia. Het was best wel een eindje rijden vanaf Mombasa. We hebben heel veel dieren gezien. Veel olifanten, giraffes, antilopen, zebra's en buffels. Ook hebben we nijlpaarden en 6 leeuwen gezien. We sliepen in een super schattig hotel midden in het park. Vanaf het balkon hadden we prachtig uitzicht op Tsavo.

Op de terugweg zijn we nog langs een masai dorpje gegaan. Het was interessant om te horen over al hun tradities en gewoontes. Ze hebben een speciale welkomsdans voor ons opgevoerd. Al met al hebben we genoten van het weekend.


Afgelopen maandag was het heel slecht weer. Het goot letterlijk met bakken uit de hemel. We waren net in Mombasa souveniers aan het kopen. Dus we hebben maar even in een winkeltje gewacht tot het ergste over was. Maar er stroomde na een tijdje gewoon een stroom met afval door de straat heen. Het is de rest van de dag blijven regenen.


Op het project heb ik het ook nog steeds erg naar mijn zin. De kinderen noemen me inmiddels bij mijn naam, of doen een poging tot. In de meeste gevallen is het "Wilma". Maar al een stuk beter dan mzungu haha. Ik heb ik de loop van de tijd bijna alle spullen die ik gekocht heb van het sponsorgeld meegenomen naar het project. Ik heb ervoor gekozen om niet alles in een keer mee te nemen omdat de kinderen dan al helemaal wild zouden worden. Ze zijn nu al super druk als ze iets krijgen.

Ik vind het wel mooi om te zien dat ze echt al intens gelukkig zijn met een ballon of een sticker. Ze bewaren alle kleine dingetjes ook heel lang. Het is alleen wel jammer dat ze niet echt kunnen delen. Als je bijvoorbeeld een pakje met potloden op tafel neerlegt grijpt een van de kinderen het snel en dan hebben ze het liefst dat niemand eraan zit. Lieke en ik proberen ze half in Engels half in swahili uit te leggen dat ze moeten delen, maar dit komt nog niet helemaal goed binnen. Kan ook goed dat ze gewoon Oost-Indisch doof zijn.


Naast alle spullen had ik nog aardig wat sponsorgeld over. Ik heb met een aantal mensen van APDK overlegd of er nog dingen zijn die ze nodig hebben. Ze kwamen toen met een aantal zaken. Van al deze zaken heb ik ervoor gekozen om er twee te sponsoren. Zo zijn er veel muggenschermen kopot. Er zitten overal scheuren en gaten in, deze moeten nodig vervangen worden. Nu hebben ze weinig beschermende waarde en ziet het er armoedig uit.

Ook is de reserve watertank stuk. Een storm heeft in een keer de watertank EN de reserve watertank stukgemaakt. Dit gebeurde twee weken voordat ik kwam. Ze zijn redelijk snel begonnen met het repareren van de normale watertank, maar deze is nog steeds niet volledig gemaakt. Er is dus al ruim 6 weken geen stromend water. Ook in het gasthuis waar ik verblijf is geen stromend water omdat het op hetzelfde terrein zit als APDK en dus is verbonden met dezelfde watertank. Voor mij was het erg wennen, maar ik ben er inmiddels wel aan gewend. De kinderen zijn er sowieso al wel aan gewend omdat dit in aardig wat keniaanse huishoudens gebruikelijk is. Maar ondanks dat is het voor deze kinderen gewoon heel belangrijk dat ze stromend water hebben. Veel kinderen lopen rond met kleine (open) wondjes en gips, dan is goede hygiëne gewoon noodzakelijk. Als ze infecties op zouden lopen dan zijn ze nog verder van huis. Ze kunnen nu niet makkelijk douchen of hun handen wassen. Een verpleegster moet nu bijna 40 drukke kinderen met de hand wassen, je kan je wel voorstellen dat dit niet de effectiefste manier is. Zodra de normale watertank gerepareerd is dan is het probleem in principe verholpen. Maar ik heb besloten om ook de reserve watertank te laten maken zodat dit niet nog een keer gebeurd.


Ik heb heel veel foto's gemaakt op het project. Maar ik heb heel slecht internet dus foto's oploaden moet vaak op mijn data. Ik zal de rest van de foto's dus thuis uploaden.




Week 2

Ik ben al bijna op de helft van mijn reis, wat gaat dat snel! Ik geniet nog steeds vollop van alle ervaringen en mooie momenten met de kinderen.


Afgelopen weekend ben ik samen met Lieke en Miriam naar Diani Beach gegaan. We zaten in een mooi resort en het strand was echt geweldig. Ik heb nog nooit zo'n wit strand gezien! Ook de zee was heel blauw en helder. We vertrokken zaterdagochtend best vroeg. Miriam moest eerst werken dus die kwam zaterdagavond pas. We moesten best lang reizen. Eerst met een matatu naar de ferry en daarna weer met de matatu en daarna ook nog met een tuktuk. Al met al heeft het zo'n 2 uur gekost. Toen we in de tweede natatu zaten kwamen we ineens midden in een opstand terecht, gelukkig duurde dit niet lang. In de tuktuk zijn we flink afgezet haha. Alle mensen proberen veel meer aan ons te vragen voor alles omdat we blank zijn. We hebben 10 euro betaald en we hoorde achteraf dat het normaal maar 1 euro kost. Verder is de reis prima gegaan! Op de zuid kust was alles heel anders dan in Mombasa, de wegen waren een stuk beter en er was veel natuur.

Foto's van het strand: https://beheer.reismee.nl/fotoseries/2409484


De kinderen in de kliniek zijn zo vrolijk en opgewonden. Elke keer als ik binnenkom rennen ze allemaal naar me toe en willen ze mij de hand schudden. Dit is een gewoonte hier in Kenia. Als je iemand ontmoed (zelfs al heb je deze persoon gisteren nog gezien) dan moet je de hand schudden en vragen hoe het gaat. Veel kinderen kunnen geen Engels dus meestal groet ik ze met "jambo" dit betekent "hallo". Daarna kan je vragen hoe het met zee gaat door "habari" te zeggen, dit is "hoe gaat het?".


Iedereen hier noemt me Will, Willemijn is te lastig voor de meeste mensen. Overigens weten de meeste kinderen mijn naam niet eens. Als blanke word je hier door heel veel mensen mzungu gemoemd. Dit betekend letterlijk "blanke". Aan het begin vond ik dit best apart en een beetje racistisch, maar ze bedoelen het niet echt op een discriminerende manier. Ze vinden het juist erg leuk om een blank iemand te zien. Inmiddels ben ik er zo aan gewend dat ik automatisch opkijk als iemand het zegt.


Ik heb veel geld ontvangen van verschillende sponsoren. Hier heb ik in Nederland allemaal kleine spulletjes voor gekocht, ik neem iedere dag een paar spullen mee naar de kliniek en de kinderen genieten er iedere keer weer van. Ik heb een paar foto's gemaakt van de spullen die ze tot nu toe gekregen hebben.

Linkje naar de foto's: https://beheer.reismee.nl/fotoseries/2409483


Na het kopen van deze spullen had ik nog veel geld over. Ik wilde graag nog wat geld bewaren om uit te kunnen geven op het project. Ik wilde graag een uitje naar het strand sponsoren, deze is inmiddels ingepland op volgende week woensdag. Hier heb ik heel veel zin in, ik ben echt benieuwd wat de kinderen ervan gaan vinden.


Verder heb ik met Leah (mijn gastouder en administratief medewerkster op APDK) overlegd waar de meeste behoefte aan was. Zij gaf aan dat de kleding van de kinderen niet erg oud en gescheurd is.

Ook moet de reserve watertank vervangen worden zodat ze niet meer volledig zonder water kunnen zitten. Het water werkt nog steeds niet, dit is best vervelend.. Je kan niet even snel je handen wassen en je moet douchen met emmers. Maar zeker voor de kinderen is een goede hygiëne heel belangrijk, omdat sommige rondlopen met littekens en open wonden. Geem stromend water staat een goede hygiëne echt heel erg in de weg.

Ik heb alleen niet genoeg geld om de kleding en de watertank te sponsoren, dus ik ga nog even nadenken waar ik voor ga kiezen. Lieke (een andere vrijwilligster) gaat proberen of ze het resterende geld misschien nog op kan halen. Hier kom ik in mijn volgende blog nog wel op terug.


Komend weekend gaan we naar Wasini Island, hier heb ik echt heel veel zin in!! Ik hoop wel dat het weer een beetje mee zit. Wasini Island ligt ook op de zuid kust maar het is iets verder rijden dan Diani Beach.





Week 1

Ik ben inmiddels al weer een week in Kenia. Het is hier erg anders dan in Nederland, maar ik heb het zeker naar mijn zin!


Maandag (3 juli)

Maandag 3 juli vloog ik rond half 1 weg uit Amsterdam. Mijn ouders, broertje en Mendy (een vriendin) gingen mee naar Schiphol. In het vliegtuig zat ik naast twee erg aardige Keniaanse vrouwen. De vlucht duurde wel lang, na een paar uur was ik er wel weer klaar mee. De televisie schermpjes deden het niet, dus ik kon geen film kijken hierdoor verveelde ik me best wel. Omdat de schermpjes het de hele reis niet deden kregen we achteraf te horen dat we als vergoeding 100 euro korting krijgen bij de volgende boeking!

De overstap op Nairobi ging goed. Hier zag ik van te voren best een beetje tegenop omdat ik in 2 uur al mijn bagage uit en in moest checken. Er was een hele lange rij bij het uitchecken, maar gelukkig was ik net op tijd bij het vliegtuig naar Mombasa. Dit duurde gelukkig maar één uurtje.


Ik kwam rond 1 uur s' nachts aan bij mijn gastgezin. Hier heb ik even snel kennis gemaakt met Leah en haar man Francis voordat ik ging slapen. Ze zijn erg aardig en gastvrij. Ze hebben veel kinderen waarvan er nog maar eentje thuis woont, Miriam. Miriam is ook super aardig.


Dinsdag (4 juli)

De eerste dag dat ik hier was kon ik een beetje uitslapen. Kate (zij is aanspreekbaar bij vragen of problemen) heeft me rond 12 uur opgehaald. We zijn samen even Mombasa ingegaan en ze heeft me een aantal plekken laten zien en dingen verteld waar ik op moet letten. Zo kan je niet overal je telefoon in je hand houden omdat de kans heel groot is dat hij gestolen wordt. Ook moet je je rugzak goed vasthouden, het is niet verstandig om hem gewoon op je rug te dragen.

We hebben ons door Mombasa verplaatst met een matatu, dit is een bus waar zo'n 12 personen inpassen. Dit is heel anders dan een bus in Nederland. Er zijn geen haltes, alleen een begin en een eindpunt, je moet op het dak tikken als je er voor het eindpunt uit wilt. De wegen zijn erg slecht, veel gaten en hobbels, dus niet super fijn om op te rijden.

In de avond wilde ik even snel een douch nemen, maar toen vertelde Leah dat er op dit moment geen stromend water is doordat de watertank stuk is.. Douchen met emmers was wel echt even wennen. Vooral het wassen van mijn haar is een uitdaging.


Woensdag (5 juli)

De tweede dag mocht ik voor het eerst het refalidatiecentrum APDK in. Leah heeft me van alles verteld over de verschillende plekken en taken. Zo is er fysiotherapie, orthopedagogie en een kleine school. Ook zijn er een eetzaal, slaapzalen, speeltuin, een wasserij en een keuken in het gebouw aanwezig. Daarnaast is een outreachprogram, een team trekt in 3 dagen langs allerlei dorpen in Kenia waar ze de kinderen met verwondingen verzorgen.


Donderdag (6 juli), vrijdag (7 juli)

Ik had met Leah afgesproken dat ik gedurende de dagen gewoon bij alle specialisaties kon kijken. Het is erg interessant om te zien wat ze allemaal doen op een dag. De kinderen zijn heel lief en schattig. Het is wel lastig dat de meeste kinderen alleen de lokale taal (Swahili) spreken. Veel jongere kinderen kunnen geen Engels, dit zorgt ervoor dat communiceren best lastig gaat.


Al de begeleiders zijn erg vriendelijk en open. Ze leggen veel dingen uit en ze zijn erg spraakzaam. Ik vind het heel interessant om dit allemaal aan te horen. Ik krijg best veel verantwoordelijkheid en ik vind het leuk om bezig te zijn met de kinderen. Van fysiotherapie en orthopedagogiek heb ik niet zo veel verstand natuurlijk, dus tijdens deze blokken help ik mee met kleine dingetjes en kan ik tussendoor praten of spelen met de kinderen die aan het wachten zijn. In het schooltje geef ik af en toe wat kleine lesjes in Engels of rekenen, maar ook hier is de taalbarrière best lastig. Het scheelt wel dat een paar oudere kinderen wel Engels spreken, zij kunnen het (indien nodig) vertalen voor de rest.


Het weekend (8 juli en 9 juli)

In het weekend ben ik met Miriam naar de bioscoop gegaan, daarna hebben we overnacht bij haar oom en tante. Ze wonen aan de kust van Mombasa, ongeveer 1,5 uur reizen. Het was leuk om ook een ander deel van Mombasa te zien. Het was erg gezellig. Zij hadden wel stomend water dus eindelijk een douch met stromend water!!



Komende week ga ik het met Leah hebben over de besteding van het sponsorgeld en ga ik het uitje naar het strand inplannen! Ik heb het erg naar mijn zin hier en ik geniet van de vrolijkheid en het enthousiasme van de kinderen en de mensen om me heen. Ondanks dat ze heel weinig hebben zijn ze nagenoeg alleen maar positief, dit is mooi om te zien.

Voorbereidingen

Hallo allemaal,

Het is al bijna zover! Nog twee weken en dan zit ik in Kenia. Op maandag 3 juli vlieg ik om 12:50 vanaf Amsterdam naar Nairobi. Hier heb ik een overstap van twee uur en daarna vlieg ik door van Nairobi naar Mombassa.

Ik heb er erg veel zin in. De afgelopen paar weken ben ik al druk bezig geweest met voorbereidingen en sponsorwerving. Ik heb inmiddels al aardig wat donaties ontvangen. Ik heb inmiddels genoeg geld verzameld om een dagje naar het strand te organiseren voor de kinderen, dit was mijn oorspronkelijke doel. Maar dankzij jullie donaties heb ik zelfs nog genoeg geld over om artikelen en materialen mee te nemen en daar te kopen. Zonder hulp van vrienden en familie was dit nooit gelukt. Daarnaast wil ik Afas, het Wim Wahle Jeugdfonds en de Kiwanis Club Leusden bedanken voor de donaties! Ook wil ik eci, royal talents en printkado bedanken voor de materielen zorg. Ik ben blij met de mooie flyers, met dank aan Inge Buis van No Panic voor de opmaak en Torendruk voor het uitrpinten.

Tot slot wil ik de eerstejaars leerlingen van het Vathorst College bedanken. Ieder jaar organiseren de eerstejaars van het Vathorst College een goede doelen beurs. De school veranderde in een markt van standjes waar de leerlingen op creatieve wijze geld in konden zamelen voor een goed doel. Dit jaar (15 juni) konden de leerlingen onderandere kiezen uit mijn project. Er zijn een aantal groepjes die geld op hebben gehaald voor APDK. Ze hebben het super goed gedaan en ik ben ze erg dankbaar voor hun hulp! (Foto's van de beurs)

Naast het regelen van sponsoren komt er nog een stuk meer bij kijken. Ik heb best veel moeten regelen. Zo moest ik een visum, VOG en een argentuurovereenkomst aanvragen. Ook moest ik vaccinaties krijgen, een training volgen bij stichting Muses en natuurlijk mijn tickets boeken. Inmiddels heb ik dit allemaal al afgerond en ben ik eindelijk klaar om te gaan.

Er komt ook een ander Nederlands meisje, Lieke, gedurende de tijd dat ik bij APDK ben. Ik vind het erg gezellig dat zij er ook is, nu kunnen we samen een aantal activiteiten ondernemen in de weekenden. Zo hebben we een weekend safari geboekt in het Tsavo East National park en gaan we een weekendje naar Blessed Camp, vanaf heir maken we een dagtrip naar Wasini Island.

Ik kan niet wachten en heb er heel veel zin in! Ik ben van plan om af en toe wat foto's en verhalen plaatsen zodat jullie mijn reis een kunnen blijven volgen.

Liefs, Willemijn




Welkom op mijn Reisblog!

Hallo en welkom op mijn reislog!

Op 3 juli vertrek ik voor 5 weken naar Kenia om vrijwilligerswerk te doen bij APDK, een rehabilitatiecentrum voor kinderen met een lichamelijke handicap. Sommige kinderen zijn ook verstandelijk beperkt of hebben een combinatie van verschillende handicaps. Kinderen die geopereerd zijn revalideren enkele maanden bij APDK. Omdat de ouders veelal in het binnenland van Kenia wonen krijgen de kinderen vaak geen bezoek.

Mijn reisblog is dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reisblog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Groetjes,

Willemijn